هیزم های برف گرفته
باور زنده بودن چه سخت است؛
بعد از ترس و تاریکی و سرما و کوهستان؛
و «چشمان نیمه باز»ی، رو به خاکستر امیدهامان به آتش
در شب بدمستی هیزم ها
چهارشنبه، دی ۲۰، ۱۳۸۵
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
باور زنده بودن چه سخت است؛
بعد از ترس و تاریکی و سرما و کوهستان؛
و «چشمان نیمه باز»ی، رو به خاکستر امیدهامان به آتش
در شب بدمستی هیزم ها
۳ نظر:
ولی زنده ایم.... چه با امید.... چه با خاکستر امید! و مجبوریم زندگی کنیم
زنده ایم. ولی تا وقتی پرتگاه های بلند وجود دارن، مجبور نیستیم زندگی کنیم
باور مردن سخت تره!
ارسال یک نظر